Tι μπορεί να συμβεί στην εξωσωματική
Tι μπορεί να συμβεί στην εξωσωματική !
Για να σας βοηθήσουμε να κατανοήσετε τι μπορείτε να περιμένετε να συμβεί κατά την διάρκεια της θεραπείας σας πρέπει να γνωρίζετε ότι τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως επιθυμούμε ή έχουμε σχεδιάσει. Κάποια από τα προβλήματα είναι προσωρινές αλλαγές η επιρροές, άλλα όμως μπορεί να επηρεάσουν ιδιαίτερα την ψυχολογία η ακόμα και την φυσική κατάστασή.
Ωοθηκικό Σύνδρομο Υπερδιέγερσης. (OHSS)
Είναι λογικό για την ωοθήκη να παραγάγει υγρά στην κοιλία κατά την διάρκεια που το ωοθυλάκιο μεγαλώνει, καθώς και να αιμορραγήσει κατά την ωογένεση. Όπως επίσης είναι απολύτως λογικό για ένα ωχρό σωμάτιο {το κενό ωοθυλάκιο} να παραχθεί στην ωοθήκη και να δημιουργηθεί κύστη στο δεύτερο μισό του κύκλου. Ο πόνος μπορεί να συνοδεύσει την ωογένεση και κατ’ επέκταση τον σχηματισμό ωχρών σωματιδίων, ενώ η προεμμηνορροϊκή ένταση μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα, οξυθυμία, κατάθλιψη και πόνο στο στήθος. Όπως παρατηρείται κατά την τεχνητή γονιμοποίηση IVF, όταν οι ωοθήκες ενεργοποιούνται εξαναγκασμένα έτσι ώστε να αυξήσουν τον αριθμό των ωοθυλακίων, ο οργανισμός αντιδρά και παρουσιάζονται εντονότερα τα συμπτώματα που αναφέρθηκα παραπάνω σε σύγκριση με έναν φυσικό κύκλο
Η υπερδιέγερση διαχωρίζεται σε τρείς μορφές:
Ήπιας μορφής υπερδιέγερση – συνοδεύεται από αρκετό πυελικό πόνο στην ωχρή φάση οπού αναγκάζει τη γυναίκα να παραμείνει στο κρεβάτι για μια ημέρα ή δύο. Αυτό εμφανίζεται σε 1 στις 30 περιπτώσεις ρυθμιζόμενης διέγερσης .
Μέτριας μορφής υπερδιέγερση - απαιτεί την παραμονή της γυναίκας στο νοσοκομείο, κυρίως για την παρατήρηση και για να μπορέσει να χορηγηθεί με παυσίπονα κατά του πόνου. Αυτό εμφανίζεται σε περίπου 1 στις 250 περιπτώσεις ρυθμιζόμενης διέγερσης.
Βαριάς μορφής υπερδιέγερση - σε περίπου 1 στις 1000 περιπτώσεις ρυθμιζόμενης διέγερσης συσσωρεύεται αρκετό υγρό είτε στην κοιλία είτε στο στήθος προκαλώντας μεγάλη ιατρική ανησυχία.
Η υπερδιέγερση δημιουργείτε μόνη της από τον οργανισμό και τις περισσότερες φορές οι ωοθήκες επανέρχονται εντελώς στην αρχική τους μορφή.
Ακύρωση κύκλων
Περιστασιακά διαπιστώνουμε ότι οι ωοθήκες αποτυγχάνουν να ενεργοποιηθούν, και η ακύρωση του κύκλου μπορεί να συστηθεί. Παρόλα αυτά πρέπει να τονισθεί ότι λιγότερο από το 5% των κύκλων ακυρώνονται.
Ένας κύκλος να ακυρωθεί επειδή:
1. Τα θυλάκιά σας δεν αποκρίνονται στην χορήγηση ορμονών.
2. Τα θυλάκιά σας πέρα από ότι δεν ανταποκρίνονται στις ορμόνες, κινδυνεύουν από υπερδιέγερση.
3. Τα μητρικά προβλήματα όπως τα ινομυώματα ή πολύποδες ανιχνεύονται απροσδόκητα στον υπέρηχο.
Προσωπικοί λόγοι:
Εάν υπάρχει κίνδυνος υπερδιέγερσης ή εάν ανακαλυφθεί ότι υπάρχει πρόβλημα στη μήτρα, ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει ότι είναι απαραίτητο να παγώσετε τον κύκλο παρά να τον ακυρώσετε εντελώς. Αναλυτικότερα με την έκφραση ¨πάγωμα του κύκλου¨ εννοούμε την λήψη, γονιμοποίηση, κατάψυξη και κρυοσυντήρηση των ωαρίων σας έτοιμα να εμφυτευτούν μετά από απόψυξη όποτε είναι επιθυμητό. Επειδή η εγκυμοσύνη ή οι περαιτέρω εγχύσεις ορμονών θα επιδεινώσει τον κίνδυνο ωοθηκικού συνδρόμου υπερδιέγερσης (OHSS), ένα πάγωμα του κύκλου είναι μια ασφαλέστερη επιλογή. Αυτό δίνει το χρόνο στις ωοθήκες να επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση πριν από την προσπάθεια για εγκυμοσύνη εν ευθέτω χρόνω. Είναι μεγάλης σημασίας να γνωστοποιηθεί, ότι η γυναίκα δεν χρειάζεται να χορηγηθεί με ορμόνες στην επόμενή προσπάθεια εγκυμοσύνης.
Πολύδυμες κυήσεις/ κίνδυνος εγκυμοσύνης
Επιθυμούμε να σας βοηθήσουμε να δημιουργήσετε μια μεγάλη και υγιής οικογένεια προσφέροντας σας την δυνατότητα να φέρετε στην ζωή μόνο ένα μωρό την φορά. Εάν έχετε πρόβλημα υπογονιμότητας η ιδέα να κάνετε δίδυμα σίγουρα μοιάζει με ευλογία. Εντούτοις, το ποσοστό θνησιμότητας των διδύμων μεταξύ του 5ου και 9ου μήνα της εγκυμοσύνης είναι 6 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του ενός παιδιού. Είναι αναγκαίο να γίνει ξεκάθαρο πως προς το παρόν η θνησιμότητα των διδύμων με την τεχνική IVF δείχνει ότι είναι μεγάλη καθώς μόνο το 4.5% ή σχεδόν 1 στις 20 εγκυμοσύνες δεν διακόπτονται.
Επιπλέον, πρέπει να τονισθεί ότι δεδομένου ότι τα ωοθηκικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την διέγερση των ωοθηκών χορηγούνται εδώ και δεκαετίες έχει υπάρξει ανησυχία ότι η χρήση τους μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο δημιουργίας καρκίνου.
Μεγάλες μελέτες έχουν δείξει ότι τα ποσοστά καρκίνου μεταξύ των γυναικών που έχουν χρησιμοποιήσει τα φάρμακα στειρότητας- ορμόνες- δεν είναι διαφορετικά από το υπόλοιπο του πληθυσμού. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο μέχρι σήμερα που να αποδεικνύει ότι τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν προκαλούν καρκίνο του στήθους ή καρκίνο στις ωοθήκες.
Όταν τα έμβρυα δεν γονιμοποιούνται, δεν αναπτύσσονται, δεν εμφυτεύονται.
Είναι πολύ πιθανό η γονιμοποίηση να αποτύχει, καθώς και να μην καταφέρουν τα γονιμοποιημένα ωάρια να διαιρεθούν όπως μπορούν αντίστοιχα να διαιρεθούν σωστά. Ο λόγος αποτυχίας μπορεί να είναι υπ’ ευθύνη του εργαστηρίου η μπορεί να εναπόκειται στο σπέρμα (συνήθως είναι αποτυχία γονιμοποίησης παρά αποτυχία διαίρεσης), στο ωάριο, ή και στα δύο.
Η γονιμοποίηση μπορεί να αποτύχει όταν το ωάριο δεν περιβάλλεται από αρκετό σπέρμα. Αυτό μπορεί να συμβεί επειδή ο αριθμός υγιούς σπέρματος είναι πάρα πολύ χαμηλός, ή επειδή υπάρχουν αντισπερματικά αντισώματα που αποτρέπουν το σπέρμα να εισχωρήσει στο ωάριο. Οι επαναλλαμβανόμενες αποτυχίες μπορούν τώρα να αποφθεχθούν με την βοήθεια της μικρογονιμοποίσης (ICSI)
Επιπλέον, η γονιμοποίηση ή και η διαίρεση των ωαρίων μπορει να αποτύχουν εάν τα θυλάκια από τα οποία τα αυγά εξήχθησαν δεν ήταν ικανά για την παραγωγή υγιών ωαρίων πριν από τη συλλογή των ωαρίων. Αυτό μπορεί να αποτελεί κληρονομικό πρόβλημα στις ωοθήκες, ή μπορεί να προκύψει από τη μη ελεγχόμενη διέγερση.
Τα περισσότερα έμβρυα που δεν είναι κατάλληλα για εμφύτευση ή δεν μπορούν να οδηγήσουν σε εγκυμοσύνη (ακόμα κι αν να φανούν κατάλληλα στο εργαστήριο) αποτυγχάνουν λόγο ενός συνδυασμού εγγενών και εξωγενών παραγόντων. Οι εγγενείς παράγοντες, μπορεί να είναι κάποια ανεπαρκής μεταβολική ενέργεια ή μια ανώμαλη αρίθμηση χρωμοσωμάτων. Οι εξωγενείς παράγοντες μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της θυλακοειδούς διέγερσης ή κατά τη διάρκεια της εργαστηριακής επεξεργασίας.
Υπογονιμότητα και Stress
Η τεχνική IVF μπορεί να είναι αγχωτική και δύσκολη.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτήν την παρατήρηση:
1. Απαιτήσεις της θεραπείας για ωοθηκική διέγερση. Αυτό συνεπάγει καθημερινές εγχύσεις, ανάγκη για εξετάσεις αίματος νωρίς το πρωί, υπέρηχοι κ.λπ.
2. Stress που σχετίζεται με την θεραπεία. Κατά την διαδικασία της τεχνίτης γονιμοποίησης ο άντρας μπορεί να έρθει σε δύσκολη θέση νιώθοντας αμήχανα καθώς πρέπει να παράγει σπερματικό υγρό την ημέρα της λήψης των ωαρίων.
3. Stress που σχετίζεται με τις περιόδους αναμονής . Το άγχος μπορει να προκληθεί από την αναμονή για την γονιμοπίηση των ωαρίων, τους προεμβρυακούς ελέγχους, την μεγάλη αναμονή μεταξύ μεταφοράς εμβρύου και εγκυμοσύνης, τεστ εγκυμοσύνης και έπειτα η αναμονή για το αποτέλεσμα του τεστ εγκυμοσύνης)
Η πιθανότητα αποτυχίας.
Ευτυχώς, το άγχος δεν επηρεάζει την διαδικασία της IVF τεχνικής. Έχει παρατηρηθεί παρ’ όλα αυτά ότι αρκετοί άνθρωποι έχουν αισθανθεί εξαντλημένοι από το άγχος και τις αποτυχίες που συνδέονται με τη στειρότητα. Έχει παρατηρηθεί επίσης ότι τα ζευγάρια βιώνουν θλίψη μετά από αποτυχημένες προσπάθειες για γονιμοποίηση σε βαθμό κατάθλιψης. Έχοντας αυτό υπόψη, πρέπει να γνωρίζετε ότι το νοσοκομείο όπου εργάζομαι παρέχει τις συμβουλευτικές υπηρεσίες που μπορούν βοηθήσουν πολύ στη διαχείριση αυτού του συναισθηματικού αντίκτυπου.
 |
Ενημέρωση / information booklets |
| Blog | |
| Παρουσιάσεις / slideshow | |
| βίντεο / videos 1 | |
| βίντεο/ videos 2 | |
| Φωτογραφίες / photographs | |
